Nicht lokalisierter und nach einem Aemilier benannter Öffnet internen Link im aktuellen Fensterludus aus der Zeit der späten römischen Republik. Man wird als Eponym des Baus an den Triumvirn Öffnet externen Link in neuem FensterM. Aemilius Lepidus, seinen Öffnet externen Link in neuem FensterBruder oder an Öffnet externen Link in neuem FensterQ. Aemilius Lepidus denken.

Quellen

Horaz, ars poetica V 32:

Aemilium circa ludum faber imus et unguis
exprimet et mollis imitabitur aere capillos,
infelix operis summa, quia ponere totum
nesciet. Hunc ego me, siquid componere curem,
non magis esse velim quam naso vivere pravo
spectandum nigris oculis nigroque capillo.

„Bei des Aemilius Kaserne, am unteren Ende der Straße,
gibt’s einen Meister, der welliges Haar und die Nägel geschickt in
Bronze zu bilden vermag, doch ein Kunstwerk im Ganzen misslingt ihm.
Wenn ich mich mühte, ein Kunstwerk zu schaffen, dann möchte ich jenem
keinesfalls gleichen; es wäre dasselbe, als müsste mit schiefer
Nase ich leben, obwohl schwarze Haare und Augen mich schmücken." (Übers. M. Simon/W. Ritschel)

Pomponius Porfirio, schol. in Horatium, ars poetica 32:

Aemilium circa ludum faver imus. Aemilii Laepidi ludus gladiatorius fuit, quod nunc Polycleti balineum est. Hic demonstrat aerarium fuisse fabrum imum, hoc est: in angolo ludi tabernam habentem; hoc autem praecepto sumite materiam vestris, qui scribitis, aequam praecipit nunc eis, qui sunt poetae, ut eam materiam eligant, in qua possint placere.

Lit.: A. Holder, Scholia antiqua in Q. Horatium Flaccum, I. Pomponi Porfyrionis commentum in Horatium Flaccum (Pons Aeni 1894) p. 164.

Pseudo-Acron, scholia in Horatium, de arte poetica 32:

Aemilius ludis dicebatur locus, in quo Aemilius quidam gladiatores suos habuit. Circa hunc ludum Imus erat quidam statuarius. Alii dicunt imum brevem, alii in extrema parte ludi positum; qui cum ungues et capillos et multa alia membra bene formaret, in perfectione statuae deficiebat. Hic ergo docet nihil oportere deesse poetae.

Lit.: O. Keller, Pseudacronis scholia in Horatium vetustiora, II (Leipzig 1904) p. 313 f.

Literatur

H. Jordan, Der ludus Aemilius, Hermes 9, 1875, 416-424. (Öffnet externen Link in neuem FensterJSTOR)

Öffnet externen Link in neuem FensterRE I (Stuttgart 1893) 593 s.v. Aemilius ludus (Hülsen).

G. Ville, La gladiature en occident des origines à la mort de Domitien, BEFAR, 245 (Rom 1981) 273.

J.-Cl. Golvin, L'amphithéâtre romain (Paris 1988) 149.

L. Richardson, A New Topographical Dictionary of Ancient Rome (Baltimore - London 1992) 236.